شعر شهادت امام زین العابدین علی بن الحسین علیه السلام
جواب :
واویلتا گریم به یاد کربلا
افتادم از پا از ظلم اعدا در میان بستر خود دل غمینم
یاد عاشورا آن مصیبتها دائما گریه کنم زار و حزینم
دل بیقرارم من ناله دارم آسمان سوزد ز آه آتشینم
در پیچ وتابم تشنه آبم جگرم پاره شده مسموم کینم
واویلتا می سوزم از زهر جفا
واویلتا گریم به یاد کربلا
دل پریشانم دیده گریانم با غم و غصه همیشه آشنایم
با حال خسته قلب شکسته یاد شام و کوفه و کرب و بلایم
کوفیان پستند خنده می کردند در جواب ناله ها و گریه هایم
بی جرم و تقصیر با غل و زنجیر ظالمانه بسته بودند دست و پایم
واویلتا جانم به لب آمد خدا
واویلتا گریم به یاد کربلا
وای از غریبی از بی حبیبی کربلا دیدم که آن محشر به پا شد
تشنه لب سقا بر لب دریا هر دوتا دستانش از پیکر جدا شد
ظهر عاشورا بردست بابا علیِ اصغر ششماهه فدا شد
دیده ام مضطر صد پاره پیکر سر بابایم به روی نیزه ها شد
واویلتا آتش زدن بر خیمه ها
واویلتا گریم به یاد کربلا
الامان از شام الامان از شام آه و واویلا ز دست این زمانه
محنت کشیدم طعنه شنیدم غصه من این همه زخم زبانه
آن همه دشمن پیش چشم من کودکان را میکشیدن وحشیانه
با بغض و کینه مثل مدینه عمه ام را میزدن با تازیانه
واویلتا ای وای ازین شام بلا
واویلتا گریم به یاد کربلا
کلمات کلیدی:
